شناسایی پیکر مطهر شهید گنابادی پس از ۳۸ سال ۴۰۶ شهید روحانی، سند افتخار خراسان رضوی هستند بیمارستان رضوی به‌عنوان «صادرکننده نمونه ملی» در حوزه گردشگری سلامت معرفی شد اصیل و پایدار شادی کنیم مروری بر دعای «اللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الطّاعَه، وَ بُعْدَ الْمَعْصِیَه» و اهمیت لقمه حلال در زندگی منتظران الزام حضور دستیار زن در کاروان‌های حج تمتع با بیش از ۱۶۵ زائر انتقاد آیت‌الله صدیقی از بزرگ‌نمایی گناهان در جامعه تلاش داریم حرم حضرت رضا (ع) را به کانون اصلی فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی تبدیل کنیم رشد ۱۲.۵ درصدی مشارکت‌کنندگان در جشنواره مفلحون نسبت‌به سال گذشته پایتخت دل‌ها در حرم امام رضا(ع) | سکانسی از سریال پایتخت که ایران را به مشهد گره زد پیام تبریک سردار کارگر به‌مناسبت روز ارتش تغییر در سهمیه حج سوریه | سوری‌ها از سه کشور بدون قرعه به حج می‌روند مهم‌ترین خواسته‌های اموات از نگاه دین و عرف چیست؟ رئیس بنیاد شهید: ستاد‌های استانی بزرگداشت شهدای خدمت راه‌اندازی می‌شود عطر چای حرم از مشهد تا دیار سید سبزقبا| گشایش سومین چایخانه حضرتی امام رضا (ع) در دزفول صدای واژه‌های وحی؛ مستندی در مورد سلوک فعال قرآنی روی آنتن شبکه چهار سیما اعزام بیش از ۸۰ هزار زائر ایرانی به حج تمتع از ۲۳ فرودگاه کشور بازدید تولیت آستان قدس رضوی از مراحل ساخت تزیینات معماری رواق امیرالمؤمنین(ع) + فیلم گل‌هایی که عاقبتشان پژمردگی نیست
سرخط خبرها

شکوه آینه کاری دارالولایه

  • کد خبر: ۱۴۳۴۲۳
  • ۱۴ دی ۱۴۰۱ - ۱۱:۵۰
شکوه آینه کاری دارالولایه
چند سال قبل که در کابل زندگی می کردم، یک بار دلم هوایی حرم امام رضا (ع) شد.

چند سال قبل که در کابل زندگی می کردم، یک بار دلم هوایی حرم شد. بعد در اینترنت جست وجو کردم، زیارت مجازی حرم امام رضا(ع) و با عکس های سه بعدی در صحن ها و رواق ها چرخی زدم و رسیدم به روضه منوره. اما در این زیارت مجازی که داشت از پشت مانیتور دفتری در کابل اتفاق می افتاد، من بودم و ضریح.

راستش را بخواهید هرچند که حال و هوای زیارت واقعی با زیارت مجازی آن روز زمین تا آسمان فرق داشت، اما همان مثال معروف است: «آب دریا را اگر نتوان کشید/هم به قدر تشنگی باید چشید.»پدر بزرگم نابینا بود و روضه خوان امام حسین(ع) تا زمانی که سرحال بود من زیاد همراه با او حرم می رفتم. او از زمان ورود به حرم تا مادامی که خارج می شد، برای لحظات مختلف دعاهای مختص به خودش را داشت. در روضه منوره یک گوشه ای برای خودش داشت.

همیشه که می رفتیم از من می خواست او را برسانم آنجا. بعد می گفت برو یک ساعت دیگر بیا و من می رفتم حرم گردی. همان یک ساعت ها باعث شد که من با نقاط مختلف حرم آشنا شوم و به قول معروف حرم را مثل کف دست یاد بگیرم.

در بین همه صحن ها و رواق های حرم به استثنای روضه منوره، دارالولایه از آن جاهایی است که من هر قدر آنجا بنشینم خسته نمی شوم. شکوه این رواق با آن سقف بلند و آینه کاری های چشم نوازش یک طرف، فرش های رنگارنگش یک طرف. سنگ فرش مرمر پر خط و خالش در کنار همه خاطرات این سال ها که من از دارالولایه دارم این رواق را برای من عزیز کرده است.

هنوز در نقاط مختلف این رواق آدم هایی را می بینم که سال ها ست از دنیا رفته اند. یا مسافر شده اند و محل زندگی شان تغییر کرده است. نمی دانم تا حالا وقتی دارالولایه بوده اید، نور خورشید را دیده اید که لا به لای آینه ها چگونه می چرخد، اگر ندیده اید یک سرظهری بروید دارالولایه و ببینید که تلاقی نور و آینه با شما چه می کند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->